S a m s o n   S p i n

21 mei om 15.15 1978 heb ik mijn broer verloren.
Hij was coureur en voor snelheid geboren...
hij voelde het liefst de wind als een storm langs hem razen en deed heel Nederland met zijn prestaties verbazen.

Opeens weet je het... je bent schrijver geworden. Als een virus is het onder je huid gekropen.
De verhalen zijn zo treffend, het leest of je erbij staat en ernaar kijkt. Ik wist dit niet hoor... ik lees nooit andermans boeken of verhalen. Het gekste is, ik krijg nooit beelden maar mijn vingers vertellen het verhaal. Tot in de kleinste details.

Vanmiddag gingen we naar Steven Brown voor de opname van zijn televisie programma “De Stem van Amsterdam”.

Alles zat mee, de auto bracht mij in 70 minuten naar de Arena van Amsterdam. Er liepen heel veel fans van of Ajax of SH 04, de Duitse tegenstander. Iedereen was blij en straalde. Het weer was mooi, alles ziet er geweldig uit, ook mijn gevoel.
Fabster is op tijd op de plek waar we afgesproken hadden; de achterzijde van het Centraal station. Hij staat te zoeken in zijn ik-kan-alles-telefoon. De telefoon tovert de te lopen route en we gaan aan de wandel.

Die zondag gingen vriend Arie, Wil en ik naar Schagen. In de kroeg, waar we altijd heen gingen, speelde een bandje.
Het was drie uur in de middag toen de band begon te spelen en het werd erg gezellig.
Het Geveltje, heette de kroeg en lag gelegen aan het kerkplein midden in het stadje. Het plaatsje zelf was zeker in de zomer één van de leukste plekken van Noord Holland, maar er ontbrak één ding aan het plaatsje. Aan mooie meiden geen gebrek, maar geen enkele plek om je lekker helemaal te laten gaan... waar je uiteindelijk wel op uit was.

27 maart 2017.
Vanmiddag mocht ik bij Bert Van Galen van AT5 de Amsterdamse radio, in zijn radio programma aantreden.

Het is voorjaar. De zon staat hoog aan de hemel als Chris en ik in de tuin zitten te kletsen over hoe we iets kunnen verdienen.

Het geld is op, en de avonden zijn koud. In het olievat voor het huis zit amper nog drie liter stookolie.
‘Ik denk dat ik die drie liter olie in de benzine Taus doe en dan starten we de auto op aansteker gas. Dan maken we van een benzine auto, een diesel.'

Eindelijk na weken rust ben ik vandaag, 21 maart weer begonnen aan het boek Mario de matroos uit Costa Rica.
Ik moest gewoon weer beginnen aan dit spannende verhaal van een man die eigenlijk dood had moeten zijn, maar door een wonder gered werd. Eerst op een onbewoond eiland alleen, maar al spoedig komt er een vrouw met haar vader die ook schipbreuk leden.

Ik stond met mijn Triumpf tr 6 bij de stoplichten van het Radbout ziekenhuis. Er stopte een Porsche Carrera naast me en die man achter het stuur deed zijn Ray-Ban zonnebril af, deed raar met zijn ogen en deed zijn rechterpassagiers raampje naar beneden.

ARIE MIJN IN EN INSLECHTE VRIEND
Hoe kan een man die een gezellige kroeg heeft aan de haven van het oude Hoorn zo'n slechte inborst hebben? We schrijven begin jaren zeventig. Werkeloos zwerf ik door het oude stadje, op zoek naar een baantje... wat kan me niet schelen want er moet wat verdiend worden maar wat.